Niezwykła historia sztandaru

Sztandar 13-drużyny harcerskiej „więźniem” KL Ravensbrück
Niezwykłe losy sztandaru 13 drużyny harcerek im. Zofii Wocalewskiej przy Państwowym gimnazjum i liceum im. Marii Skłodowskiej Curie na Pradze w Warszawie zostały spisane przez Jadwigę Czajkę, nauczycielkę i instruktorkę ZHP i wydane w 2003 r.W corocznych mszach św. na Jasnej Górze w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej, które obywają się w intencji żyjących i zmarłych byłych więźniarek kobiecego niemieckiego obozu koncentracyjnego Ravensbrück, uczestniczy sztandar 13 drużyny harcerek. W ostatnim spotkaniu modlitewnym na Jasnej Górze 29 kwietnia 2017 r. niesiony przez druhny Ewę Jóźwiak i Elżbietę Litwin-Staszewską przypominał o swoich dramatycznych dziejach.
Sztandar powstał przed II wojną światową, projekt wykonała Jadwiga Lewakowska, była harcerka, materiał pochodził z atłasowej sukni ślubnej babci Krystyny Dexter, został przekazany 13-tej drużynie 11 listopada 1938 r.
Jakie były wojenne losy sztandaru 13 harcerskiej drużyny i w jaki sposób trafił do KL Ravensbrück? W czasie wojny był przechowywany w mieszkaniu Jadwigi Zanowej, dyrektorki szkoły. Po Powstaniu Warszawskim, mieszkanie pani Zanowej przy ulicy Mazowieckiej (Śródmieście-Północ) zostało zrabowane przez Niemców. Sztandar, jako zawiniątko, trafił z innymi zrabowanymi rzeczami do KL Ravensbrück, gdzie został przy segregowaniu odnaleziony przez więźniarki i przekazany Józefie Kantor, drużynowej konspiracyjnej drużyny harcerskiej „Mury” działającej w Ravensbrück.
Po wojnie, w 1947 r. sztandar powrócił do 13-tej drużyny. Ostatecznym miejscem „spoczynku” sztandaru jest Skarbiec Klasztoru na Jasnej Górze – godne miejsce!
Więcej o historii sztandaru w załączonym PDF.
Elżbieta Kuta