Żegnamy Panią Łucję Stendel z d. Zamiela

Żegnamy Panią Łucję Stendel z d. Zamiela, byłą więźniarkę niemieckiego obozu koncentracyjnego Ravensbrück

Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pani Łucji Stendel, z domu Zamiela która zmarła 2 stycznia 2019 roku przeżywszy 95 lat.Ś+p Łucja Stendel,  urodzona 12 grudnia 1924  jako młoda dziewczyna brała udział w Powstaniu Warszawskim,  działała na Starówce, Obwód  I Śródmieście od 1 sierpnia do 3 września 1944 r., jako łączniczka,  pseudonim „Bielczak”. Kolportowała gazetki i pisma, budowała  (jako pomocnik) barykadę, tę pierwszą, z gratów domowej roboty, z krzeseł,  żelaznych przedmiotów i innych rzeczy.
Z Powstania Warszawskiego dostała się, idąc w kolumnie, do obozu w Pruszkowie, następnie do  Groß-Rosen, a stamtąd do niemieckiego obozu koncentracyjnego dla kobiet i dzieci Ravensbrück. Ciężko pracowała przy wykopywaniu ziemniaków w gospodarstwie niemieckim, do którego razem z innymi więźniarkami była codziennie dowożona z obozu. Do Polski wróciła przez obóz w Dreźnie, Poznań do Warszawy. Zakończyła przerwaną wojną edukację, wyszła za mąż. Ostatnie lata spędziła w domu Seniora.

Historię Jej życia można przeczytać na stronach Archiwum Historii Mówionej:  https://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/lucja-stendel,3561.html

Można też usłyszeć Jej głos kiedy udzieliła wywiadu reporterowi Radia Szczecin w czasie uroczystości 71.rocznicy wyzwolenia  niemieckiego obozu koncentracyjnego Ravensbruck w 2016 r., których była uczestniczką. To tylko ponad 2 lata temu: http://radioszczecin.pl/1,337121,71-rocznica-wyzwolenia-ravensbrzck&s=1&si=1&sp=1

Czy była szczęśliwa w powojennym życiu z traumą powstańczych i obozowych przeżyć?
Na pytanie zadane w wywiadzie dla Archiwum Historii Mówionej „I szczęście”, odpowiedziała: „Tak”
Zapewniamy, że „Ich głosy nigdy nie zamilkną”- pamięć o Dzielnych Kobietach, które swoje życie poświęcały dla Ojczyzny i w obronie wartości, które wyznawały będzie przekazywana z pokolenia na pokolenie i będzie trwała.
I dodajemy słowa nadziei i pociechy: „… A tam na progu wieczności sam Bóg na Ciebie czeka aby Cię zaprosić na długi spacer i wytłumaczyć dlaczego musiało być tak a nie inaczej..”
Żegnamy wspaniałego człowieka. Rodzinie Zmarłej składamy najszczersze kondolencje.

Z wyrazami żalu i szczerego współczucia.
W imieniu Stowarzyszenia „Rodzina Więźniarek Niemieckiego Obozu Koncentracyjnego Ravensbrück”

Elżbieta Kuta